- шымды
- син.: шымдауытШымы көп, құйқалы (жер).Бидай құнарлы, шымды жерлерге өспеуші ме еді (З.Шашкин).
Синонимдер қазақша сөздік. 2015.
Синонимдер қазақша сөздік. 2015.
шыму — Тыну, тын калу, шым булу машиналар шымды. Качып посып хәрәкәт итү, үзен сиздермәскә, белгертмәскә тырышу песи килә шымып, күзен ярым йомып … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
шымдауыт — сын. Шымды келген, құйқалы жер … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кас — (Қост., Об.) жер бетінің шымды қыртысы. Бүгін соқамыздың к а с аударуы жақсы (Қост., Об.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қолат — 1. (Алм., Шел.) жыра, сайдың қолтығы. Сонау сайдың қ о л а т ы н д а жылқылар бар. Өзі тіктеу ғана қ о л а т болғанда қойтастары бар екен (М. Әу., Өск. өрк., 171). Ар жағында тар қ о л а т т а шашырай жайылып қой жатыр (Ә. Кекіл., Құс қан., 253) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сірікті — (Монғ.) шымды жер. Оның табыны сарылы, с і р і к т і жон, басына бұлт қонақтаған қарлы құз, елсіз, иен жерлерден төмендеп көрген жоқ («Ж. өмір», 26.07.1985) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шымайт — (Қар., Тельм.) шымдақ, шымды жер. Оң жағы ш ы м а й т, қыртысты, бұталы, шиелі, шабынды жер (Ғ. Мұст., Дау. кейін., 263) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі